Yolculuk

Yol uzun. Zaman kısıtlı. Her adımda ayrı tuzak… Öyle bir gidiş ki dönüşü yok. Zemin kaygan yer yer sürçüp düşüyorum. Düştüğüme mi yanmalıyım? Tekrar mı denemeliyim? Nereye gidiyorum? Mecburi mi gitmek? Hem nereden çıktım yola, ne zamandır yoldayım? Her yol gidilmemiş, her yol kıvrımı ilk defa dönülüyor.

“Uzun İnce Bir Yoldayım/Gidiyorum Gündüz Gece”

Her menzilde yol ikiye ayrılıyor. Bir tercih yap, hayat memat meselesi diyor bir ses. Sarp bir yola giriyorum. Yorgunum nefesim kesiliyor, düzlüğe çıkamıyorum. Tahminlerim yanıltmıyorsa tercih ettiğim her yolun sonu yeni yollara açılacak. Her defasında doğru yolu bulmak zorunda kalacağım. Beni bu acımasız oyunun içine kim soktu? Hatırladığım tek şey, sürekli yürüyüp, yolun sonuna varmaya çalıştığım. Hangi yolun yarısındayım bilemiyorum?

“Bilmiyorum Ne Haldeyim/Gidiyorum Gündüz Gece”

Sesleniyorum sesimi duyan yok. Bir ses duymak istiyorum. “Allahım ne olur bahtına düştüm gerekirse canımı al ümmeti Muhammed’i (aleyhisselam) bu mezelletten kurtar” diyor bir ses. Sesin sahibine ulaşmak istiyorum. Bu ses beni sağ salim bitiş çizgisine ulaştırır diyorum. Çok uzaktayım olmuyor, varamıyorum.
“Yetişmek İçin Menzile/Gidiyorum Gündüz Gece”

Bir ses daha duyuyorum. Başka bir yolcu mu? Barış istiyor. Gittiği yol aradığım zemin. Canını veriyor isteğine karşılık göremeyince. Barışa bedel benim canım der gibi gidiyor. Haberini okuyorum Şeyh Buhari’nin: Düşmanından değil kardeşlerinden görmüş ezayı. Kardeşleri bildiğinden. Susmuş. Yine kol kırılıp yen içinde kalmış. Ümmet için ağlayarak can vermiş.
“Kalmaya Sebep Arıyom/Gidenleri Hep Görüyom/Gidiyorum Gündüz Gece”

Yol boyunca yardım isteyen çığlıklar hayallerimi yıkıyor. Yolun sonunda bahar yok mu diyorum. Barışı göremeyecek miyim? Her yol ayrımında duyduğum bu acı dolu sesler, yardım istekleri, ne zaman son bulur? Nedir her pes edişimde bana, ha gayret bu sefer olacak dedirten? “Ümitvar olunuz…” sadası mı beni yürüten? “Barış köprüleri” mi üstünden geçtiğim? Belki de“Sulh Adacıkları”nın kıta olmasıdır beklediğim. Bu yol ne zaman biter? Bitse artık. Ben bitmeden.
“Kâh Ağlaya Kâhi Güle. Bir Yol Dakka Miktarınca/ Gidiyorum Gündüz Gece”